Deze week voor het eerst kennis gemaakt met een Koreaans badhuis (spa).
Best wel eng hoor. Vooral als je weet dat je waarschijnlijk als enige buitenlandse vrouw tussen onbeperkt Koreaanse vrouwen in je geboortekleding moet badderen.
Eenmaal binnen, ging die gedachte al heel snel uit m'n hoofd. Ik zal niet zeggen dat ik me compleet op m'n gemak voelde, maar t was minder eng dan ik dacht.
Lekker in de sauna, heerlijke warme kruidige baden, lekker ontspannen en genieten.
Want ja, als de rest al ziek is geweest, kon ik er op wachten dat ik het ook te pakken zou krijgen. De sauna deed me goed, en het was al snel tijd om elkaar boven in de gezamenlijke ruimte te ontmoeten.
Een korte broek en een veel te groot shirt aan (spa rules)
Eenmaal boven, kun je kiezen, massage stoel, zout sauna, een veel te heet en veel te kleine iglo 100 graden, op elkaar gepropt zitten en daar flink te gaan zweten. Pfffff.
Ik heb het 4 minuten vol gehouden voordat ik niet meer normaal kon ademen. Veel te warm. Naar mijn idee lang genoeg.
Voordat we weg gingen, nogmaals heerlijk in de warme baden. En toen was het jammer genoeg alweer tijd om weg te gaan.
En daar de volgende morgen. Het leek alsof ik aangereden was door een vrachtwagen. Alles deed me zeer. Ja hoor. De sauna had alles losgemaakt. En ook ik was geveld.
Maar er moesten dumplings gemaakt worden. Onder het toeziend oog van Samonime Mandu's (dumplings) maken.
En lekker dat ze waren. Hmmmmmmm. Ook weer een recept om mee te nemen naar huis om het daar nog een paar keer te maken.
De rest van de dag, geslapen, medicijnen gekregen en ingenomen, weer slapen.
De volgende dag, slapen, medicijnen, slapen, geen eetlust.
Foei foei. 2 dagen gewoon helemaal niks kunnen doen. Gelukkig was het bij mij na 2 dagen bijna over.
En wat heb ik lekker gegeten de 3 e dag. Rijstcake en Mandu's. Hmmm. Een van m'n favorieten.
Gister ook nog rustig aangedaan. Nog wat aansterken en flink wat frisse lucht doet een mens goed.
Vandaag weer beginnen met trainen. Terwijl Sehwan nog steeds ziek is, al bijna anderhalve week. Dus werd ik de afgelopen week getraind door Master Ko.
Als je denkt dat je diep genoeg staat, nee hoor, het kan nog veel dieper.
Ik wou eigenlijk wat gaan rondreizen in deze week, (nationale vakantie) maar jammer genoeg ging dat niet door, (ziek zwak en misselijk)
Dus dat moet ik dan maar een andere keer doen. Dus dat betekend dat ik nog vaker terug moet gaan om de rest van Korea te ontdekken. Cultureel en culinair.
Overigens zie ik genoeg van Incheon en Seoul.
Met de metro en auto kom je nog ergens.
Nou, dat was het wel weer. Volgende week meer. En dan is mijn avontuur alweer voorbij. Jammer genoeg. Het gaat echt veel te snel voorbij.
Maar nu eerst. ETEN 먹는 
