woensdag 4 maart 2015

Laatste dag

En dan is het alweer zover. 
De koffer staat gepakt. 
Laatste dingetjes gekocht. 
Vandaag staat in het teken van afscheid nemen. 
Niet een van de leukste dingen op mijn lijstje. 
Want veel mensen zijn me hier erg dierbaar geworden. 
Natuurlijk is dit afscheid niet definitief. 
Want ja. Als je tai chi les gaat geven moet je natuurlijk zelf ook een opfris cursus hebben. 
Dus moeten er weer plannen gemaakt worden voor mijn terugkeer. 

In deze 2 maanden heb ik ontzettend veel dingen geleerd. Zowel nieuwe dingen als oude dingen die nodig aan verbetering toe waren. 
Zelfs een aantal woorden Koreaans. Wat ontzettend moeilijk blijkt te zijn. 

Ik heb ontzettend genoten. Heel veel getraind. 
En als klap op de vuurpijl. 
Geslaagd voor mijn Taichi test. En, geslaagd voor m'n zwarte band. 
Mijn felbegeerde doel is bereikt. 
Iets wat ik al vanaf het begin van plan was. Maar door omstandigheden moest dat worden uitgesteld. 
Maar dan is het nu eindelijk het geval. En ik ben zo trots als een Pauw. 
Wel ja. Ik ben gewoon het eerste vrouwelijk lid van onze Urker hapkido vereniging met zwarte band. 
Dat is toch iets om trots op te zijn. Of niet dan???? Ik vind van wel. 

Ook kom ik terug met verschillende recepten uit de Koreaanse keuken. 
Deze staan natuurlijk ook op internet. Maar dat is lang niet zo goed als dat je uit eerste hand hebt. 
Van een echte Koreaanse vrouw. 
Dus degene die een proefje van de Koreaanse keuken willen, roept u maar, en proef. 
Heerlijk genieten. 

Vanavond is de laatste training. Nog even lekker volop trainen. 
Gezellig samenzijn, onderleiding van lekker eten en gezelligheid. 
En dan m'n laatste nacht (voorlopig) doorbrengen in de Hankimuye dojang. 
De wekker gaat morgen alweer vroeg. Heel vroeg. 

De rest van de dag nog op en top genieten. 
Voor de familie Ko nog wat afscheidscadeautjes gekocht. Voor alle goede zorgen en aandacht. 

Het afscheid wordt morgen zwaar. Want ja. Ze voelen toch ook als familie. Maar ook dat afscheid is niet definitief. Want master Ko en Samonime komen in Mei alweer 3 maanden naar Nederland. 
En daar zullen mijn Koreaanse kooklessen verder gaan. 
Nog meer om te leren en te onthouden. Gelukkig heb ik nu alles opgeschreven. Zodat ik het nooit meer vergeet. 

Nou beste mensen.  Tot snel maar weer. Op Nederlandse grond. :( 
Kimchi tijd. 
Felbegeerde certificaat 
De leraar van m'n leraar. Zeer goedd leermeester. Tot in de puntjes perfectie.