WoW. De tijd vliegt echt voorbij.

Wow. Wat is de tijd weer snel gegaan.
Het leek als de dag van gister dat ik m'n koffer had uitgepakt.
En nu zit alles in dozen. En wordt opgeslagen bij kiyoung in huis. Zo hoef ik geen overtollige bagage mee te nemen. Alleen heel wat trapflappen en banden die besteld zijn.

Alweer 2 en halve maand dat ik hier zit.
Morgen vertrek ik weer naar Nederland. Maar ja. Tijdelijk dan. Ik hoop in juli weer naar Korea te gaan. Ivm voorbereiding voor de trouwerij. Natuurlijk moeten er in Nederland ook de nodige voorbereidingen getroffen worden. Ivm het 2 e feest in september op Urk.

Ik heb ontzettend veel geleerd. Voornamelijk voor taichi. 2 loopvormen erbij. Dus daar kunnen we mee beginnen komende maandag. Ook is het de bedoeling voor de Urker taichiers om een examen af te leggen, van de geleerde loopvorm en voor de snelle leerlingen misschien wel de volgende loopvorm om daar ook een examen voor af te leggen.
Mijn certificaten worden op dit moment geregeld en geprint.. Een echt papiertje. Als zijnde examen certificaat.  Klinkt misschien niet zo bijzonder. Maar dat is het voor mij wel. Het is een hele prestatie die ik heb afgelegd. En ik ben trots op me zelf. Al zeg ik het zelf. Heel wat trainingsuren, zere en vermoeide benen. Opgezette knieën.
Waar tape al niet goed voor is. Alhoewel ik de laatste maand geen tape meer gebruikt heb... Dat is toch een teken dat m'n spieren etc sterker dan in het begin waren.

Naast alle trainingen heb ik natuurlijk ook genoten van al het lekkers wat hier allemaal is. Als ik alle foto's plaats zal het water jullie in de mond lopen. Dus ik zal er maar een paar plaatsen. Mochten jullie in de toekomst een bezoek aan Korea willen doen. Dan weten jullie wat je te wachten staat. 😄😄😄

Ik heb echt geweldig genoten. Op een paar momentjes na waarvan ik dacht. Ik kan niet meer.
Maar gewoon door gaan. En volhouden. Daar ben ik hier tenslotte voor, onder andere. Haha.

Ondertussen al een paar afscheids dinertjes en lunch gehad. Want iedereen waar ik mee train nodigt ons (master ko en Sehwan en mij) uit om te eten als zijnde afscheid en bedankjes omdat ik toch ook veel van hun geholpen heb met hun loopvorm. Ook al spreken ze bijna geen Engels (zeg maar helemaal niet) begrepen we elkaar toch een beetje. Een beetje met handen en voeten. En het Koreaans wat ik ondertussen heb geleerd uitoefenen.  Dan kom je al een heel eind.

Vanmiddag moest ik een lesje van Sehwan overnemen.
Het ging om een 8 jarig jongetje. Dus een energieke les met veel plezier gedaan.
Ook hier ging de communicatie niet zo heel goed. Maar voorbeeld doet volgen zeggen ze dan toch.

En nu is het wachten op het komende diner. Op het menu staat kalbi. Hmmmmm heerlijk. Voor de gene onder ons die weten wat het is, loopt vast het water in de mond. En voor degene die t niet weten.
Het zijn gemarineerde beef ribs. Met een zalige marinade die het vlees super mals maakt. Die wordt gegrild op een bbq die in de tafel is ingebouwd.
En die wordt natuurlijk in combinatie gegeten met verschillende bijgerechtjes en rijst of ijsnoodels. (Ijskoude noodels met licht bevroren bouillon) met ei en komkommer. Heerlijk. Gewoon heerlijk.

Dan vanavond de laatste 2 trainingen. Laatste taichi les en om de dag af te sluiten nog een hapkido les.
Morgen ochtend m'n "huisje" schoonmaken. En dan lunchen en rond de klok van 4 uur richting het vliegveld. Waar ik om 7 uur (Koreaanse avond tijd, Nederlandse tijd 11 uur sochtends) hoop te vertrekken.
De tussenstop is wederom in China. Deze keer in Beijing. Daar vandaan vertrek ik rond 1 uur snachts (2 uur Koreaanse tijd s nachts, 6 uur savonds Nederlandse tijd) ook daar tussen verschild een uur. T is 2 uurtjes vliegen maar toch een uur tijdsverschil. 😓 Zucht.
Als alles goed gaat land ik vrijdag ochtend rond de klok van 5 uur in Nederland.
Het is lekker dat ik de nacht in ga. Zo heb ik misschien nog een beetje slaap.

Maar goed. Dat komt allemaal morgen. Vandaag nog uitermate genieten van de mensen om me heen en van het lekkere eten.

Ik zou zeggen. See you soon.

Laatste loodjes en voorbereidingen

Zo. Daar zijn we dan.

Even een update. 

100 x de oude loopvorm uitgelopen. Ik had een moment van opgeven toen ik de 70 had gehaald. 

Ik dacht dat ik t niet zou halen qua tijd. 

Maar toen hebben we besloten om er 3 keer in de week een extra ochtend training bij te pakken. Dus op de maandag woensdag en vrijdag zijn het 4 Taichi trainingen op 1 dag. En natuurlijk nog de donderdag in Seoul. Maar eindelijk was het dan zo ver. Afgelopen maandag was de laatste keer. En ik moest een test afleggen. Ik was heel erg teleurgesteld toen ik merkte dat er nog een aantal dingen niet helemaal klopten. En ik ging er van uit dat ik de test niet had gehaald. Maar later begreep ik dat ik eigenlijk al bij de 70ste keer geslaagd was. Maar ik had me zelf voorgenomen om de 100 te halen. Dus liet Sehwan me de 100 passeren. Zelf heeft hij elke loopvorm 1000 keer gedaan. In een maand tijd. 

Nou dat doe ik m echt niet na hoor. 30 keer per dag. Ik vond 10 al veel. Hahahaha 

Maar goed. Eindelijk mag ik dan beginnen aan de zwaardloopvorm. Die is overigens ontzettend gaaf om te doen. 

Dan is het ondertussen alweer 5 maart. De dagen vliegen voorbij. En voor ik het weet is het de 17e en vlieg ik alweer naar huis. 

Maar voordat het zo ver is moeten er hier nog een aantal dingen geregeld worden. 

Aangezien kiyoung alleen op zondag vrij is. Moeten we dus alles op zondag regelen. Helaas. 

Maar ja. Een trouwerij in Korea is toch anders dan in Nederland. 

Vorige week zijn we bij een weddingplanner geweest. Die heeft alle informatie bij elkaar. 

2 weddinghalls bezocht. Kiyoungs keuze en een naar mijn keuze. Maar gelukkig mocht ik de beslissing nemen welke het zou worden. 

De eerste weddinghall beloofde veel. Maar bij binnenkomst en rondleiding werd de "chappel" laten zien. Man man. Dat was zo een disco met al die gekleurde lichten die heen en weer door de zaal zwaaienden. En we gaan toch echt niet naar voren lopen met verschillende film Thema song. De mijne zou wel wat klassieker worden. Maar met de gedachte in m'n hoofd aan een wat meer traditionelere bruiloft, hoorde ik het nummer van de pirates of the Cariben. Daar moest kiyoung dus op lopen. 

Uhhhhhhh no. No way. Dat gaat m dus echt niet worden. 

Maar de muziek kon aangepast worden zei ze. Nou ja prima. Daar kon ik dan nog wel over heen komen.

Toen naar de andere verdieping. De eetzaal. En dat was het ook. Een oude kapotte vloer. Diep donker bruine meubels. Nog donkere hoezen over de stoelen. Totaal geen sfeer. 

We waren in principe snel uitgepraat. En kiyoung zag aan mij wel dat ik deze weddinghall totaal helemaal niks vond. 

Dus op naar de volgende locatie. 

Ik loop er elke dag langs. En sinds we hebben besloten om te gaan trouwen ben ik al benieuwd naar de binnenkant. 

Het hele interieur van deze weddinghall werd de afgelopen maand helemaal onder handen genomen. 

Zo gauw we binnenstapten was ik verkocht. 

De chappel, romantisch, eenvoudig toch chique, en licht. Met bloemen naast de banken. Het zag er uit als een sprookje. En de weddinghall zorgt voor pianist en violist. Helemaal geweldig toch. 

Op naar de volgende verdieping. De eetzaal, open, wit, nieuw, man man wat een verschil tussen het een of het andere. Het was op dat moment nog volop in renovation maar het zag er geweldig uit. 

Toen volgde het gesprek. Waarvan ik de helft niet mee gekregen heb. Maar later met Sehwan het er nog even over gehad. En toen was alles duidelijk. 

Dus weer terug naar de weddingplanner om daar een contract te tekenen. 

Pre wedding Foto shoot, incl album, jurken (ja. Jurken. Ik mag er 3 uitzoeken, welk meisje kan zeggen ik had 3 trouwjurken, nou ik dus.  Hahaha ) haar en make-up. Pak voor kiyoung en Hanbok ( traditionele Koreaanse kledij) 

Gelijk een afspraak gemaakt om jurken te zoeken en uit te kiezen. Deze staat voor morgen. ( ja ja ik weet het. Wie gaat er nou op zondag om trouwjurken. Nou ja zoals eerder aangegeven. Is kiyoung alleen op zondag vrij. Dus dan moet het wel. En aangezien je alles samen regelt kan ik niet alleen heen) 

Vandaag stond er, ik denk een van de leukste dingen, op het lijstje. Het eten voorproeven. 

Aangezien kiyoung er niet bij kon zijn, besloten om met master Ko en Samonim te gaan. Sehwan zou in eerste instantie ook mee komen maar die was helaas op het laatste moment verhinderd. 

Het voorproeven was dus heel anders dan ik had verwacht. We konden gewoon aanschuiven aan het bruiloftsbuffet (die beneden nog in volle gang was) maar er zaten al gasten v d trouwerij te eten terwijl beneden het bruidspaar elkaar nog het ja woord moest geven. Dat is overigens heel gewoon. 

Wat er allemaal op stond, geen idee. Het was allemaal in het Koreaans. (Geen zorgen, op onze trouwdag zal ik er voor zorgen dat het er iedergeval ook in het Engels onderstaat. ) 

Alles was er in overvloed. Aan de warme kant stonden er koks achter het buffet die alles snel en vers aanvulden. Alles rook heerlijk. 

Samonim liep met haar telefoon rond om alles maar ook enigszins vast te leggen. Geweldige vrouw is het ook. Dus ik kon alles goed tot me door laten dringen en m'n hersenen werken op dit moment met overuren. Ik heb er gewoon hoofdpijn van. 

Wat overigens wel kalmerend werkt is de regen die met bakken uit de hemel valt. En tegen het raam tikt. Rustig muziekje erbij en bloggen. Kan het nog beter. ????

Vanavond onder het genot van sushi zullen we alles met z'n tweetjes bespreken. En morgen zullen we het contract afsluiten met de weddinghall. 

En dan jurken uitzieken. 

Zal wel even wennen zijn zonder familie. Die zo lekker eerlijk kunnen zijn of het staat ja of te nee. Koreanen aan de andere hand zullen altijd zeggen dat het staat. Ook al staat het niet. Dus ik zal gewoon heel eerlijk tegen me zelf moeten zijn. Of kiyoung gewoon opdracht geven om heeeeeeel eerlijk te zijn. 

Maar goed. Dat allemaal morgen. Zal mij benieuwen. 

Ik zal jullie eerst lekker maken met al het eten wat we gezien en gegeten hebben vanmiddag. 

Tot de volgende blog.