Alweer een maand voorbij.

De tijd vliegt voorbij. Zelfs t thuisfront zegt. Je laatste 4 weken en dan kom je alweer naar huis. 

Jaa. Jammer genoeg wel. De tijd gaat zo snel. T vliegt om. Zo is t maandag en zo is t alweer zaterdag avond. En dat betekend FaceTime met de familie. De laatste weetjes en nieuwtjes over wat er gebeurt is op t dorp etc.

Wederom ga ik jullie niet vervelen met trainingsverhalen.  Want die zijn elke dag t zelfde. Dus dat bespaar ik jullie maar. Maar de trainingen vorderen gestaag. Zo zie je maar dat je altijd wel iets nieuws kan leren. 

Ik verveel me absoluut niet. Daar wordt wel voor gezorgd. En anders verzin ik zelf wel wat.

Gister heb ik een Seoul city Tour gehad van m'n nieuwe vriendinnetje. Seoul palace. Seoul city, en daar bij een heel bekend restaurant gegeten. We stonden in de rij. Zo druk was het daar. We moesten krap 10 min wachten tot er een tafeltje vrij kwam. Knie aan knie zitten met je buurman of buurvrouw. 

Maar toen we het eten kregen (1 min nadat we besteld hadden) had ik daar helemaal geen erg meer in. 

Zoooooooooo. Wat was dat lekker. Nou moet ik bekennen noodles en dumplings daar mag je me voor wakker maken. 😋😋😋 maar dit was wat aparts. Aan alle kanten hoor je mensen slurpen en je ziet ze gewoon genieten. 

Nou ik moet zeggen. T was het wachten meer dan waard. 

Na een volle buik zijn we lopende de heuvel op gegaan die leidde naar de cable cars die je binnen een paar minuten boven op de heuvel bij Seoul tower brengen. 

We waren niet de enige met dit idee. En omdat het zaterdag is was het vreselijke druk. 

Genoten van het uitzicht.  En nog een traditionele show gezien. Heel erg indrukwekkend. 

Toen was het tijd om te shoppen. Naar de meest bekende winkelstraat van Seoul. Insadong. Degene die vaker in Korea zijn geweest kennen deze straat wel. 

Weer genoeg beleefd zo op een dag. Moe maar voldaan terug naar de metro. En back home. 

Omdat ik gister vrij had gekregen van tak chi, van Se hwan moet ik vandaag mee naar Seoul. Naar de Taichi school waar hij les krijgt. En dan gelijk een uur of 4 achter elkaar tai chi les. 

Dan moet ik alleen zien terug te komen. Want na Taichi les moet Sehwan nog ergens privé les geven. En tja. K ga geen uren wachten in de kou totdat hij klaar is natuurlijk. Dus dan maar in m'n uppien terug zien te komen. Ik hoop dat dat goed gaat komen. Vast wel. Ik heb ergere dingen mee gemaakt. Dus dan komt dit wel goed. 

Deze week ook nog Koreaanse gerechten leren koken. 

Heeeeeeeeeeeeeeerlijk. Op en top genieten. 

Volgende week meer. 

 

2 e week alweer bijna voorbij.

En daar zijn we weer. De 3 e week nadert alweer. 

Wat gaat de tijd ook vlug. 

Mijn dagen zijn gevuld met trainen. Dus daar hoef ik niet veel over te vertellen. 

De Taichi lessen gaan zeer goed. 

Een ding kan ik je vertellen. Je krijgt er hele goeie beenspieren van. 

Man man. Als je er net mee begint. Oef. Dan trillen je benen als een gek als je aan t oefenen bent. 

Maar ook dat gaat over. Na 2 weken trillen mijn benen niet meer. 

Gister met Sehwan z'n Taichi vrienden de dag doorgebracht. 

We gingen China town weer bezoeken. Met daarbij ook een bezoek aan een Chinees restaurant. Wat ik er van kon opmaken was. Dat dit restaurant speciaal werd en wordt bezocht om z'n noodles and bean sauce. 

Toen hebben we Walmido onveilig gemaakt. Een amusement park aan de kade. Niet zo heel groot. Maar het was super gezellig. 

Ook nog een klein prijsje gewonnen met ballonnen kapot gooien met dartpijltjes. Geweldig. 

Nu al 2 zondagen doorgebracht in een Koreaanse kerk. Het gaat er zoveel anders dan het bij ons in de kerk. 

De dienst duurt vrij kort. Maar ja omdat het in het Koreaans is (En ik niet meer Koreaans versta dan een paar woordjes) lijkt het heel lang te duren. 

Na de dienst met z'n allen eten. Geweldig. 

Ik hoefde de 2 e dienst niet mee. En in plaats daar van ging ik helpen om voor morgen dingen klaar te zetten. Een soort van vrouwenochtend. 

Ik was wederom uitgenodigd om bij m'n nieuwe vriendin thuis te eten. En vorige week was dat omdat haar vader jarig was. En vandaag. Nou ja gewoon zomaar. 

Dit keer was het nog lekkerder dan vorige week.  Samgyeopsal-gui  삼겹살구이

In de basis. Gegrilde speklapjes met sla, speciale dipsaus, kimchi, daikon en paddenstoelen. Daar maak je een envelopje van. En je propt t gewoon in een keer in je mond. Gewoon meedoen zoals iedereen hier eet. (Behalve het smakken, dat wordt m voor mij niet.) 

Nou. Ik zou zeggen. Dat was het wel weer eventjes. Zoals ik al zei. Ik zal geen eindeloze trainingsverhalen vertellen. 

Binnenkort meer. 

Incheon

Zo. Daar zijn we dan weer. 

Even een update over de gang van zaken hierzo. 

In verband met jetlag in de ochtend niet zo veel getraind. 

Maar geen zorgen. Ik wordt flink aangepakt. 

In de ochtend zwaard technieken en aanpassingen. 

In de middag zelf trainen en s avonds eerst ruim anderhalf uur Taichi en daarna anderhalf uur zelfverdediging. 

Vandaag zijn we wezen shoppen. Een nieuwe warme hoodie gekocht. Want het is toch kouder dan ik had verwacht. 

Onder het lopen naar de winkels een nieuwe ontdekking gedaan. 

Zoals het normaal is in Nederland voor stelletjes om elkaar vast te houden of te knuffelen in het openbaar. Zo is het hier in Korea absoluut niet de gewoonste zaak van de wereld. Maar je wordt raar aangekeken. 

Onder het mom van koffie tijd. Zijn we de Starbucks in gelopen en daar heerlijk een lekkere bak koffie gedronken. Love it. 

Ook daar heb ik een cadeautje gekocht. De allereerste. Een nieuwe voor je verzameling Klaas. 

Tijdens het terug lopen naar de dojang nog iets opmerkelijks gezien. 

Als je denkt dat parkeren in het oude dorp bijna onmogelijk blijkt te zijn. 

Nou dan moet je het eerst hier nog eens zien. Probeer maar eens op een steile heuvel te parkeren en ook nog weer weg komen. Pffff.  Knap staaltje helling proef. 

Zo. Dat was het wel weer voor vandaag. Nog niet veel meegemaakt. Maar ja wat wil je. Zit hier nog maar een paar dagen. 

Dus. Volgende blog meer. 

Mijn slaap plek voor de komende weken. 

Nederland - Zuid Korea

Eindelijk is het dan zover. 

Kwart voor 7 ging de wekker. 

Maar ja. Mij kennende. 5 uur in de ochtend lig ik in m'n hoofd 7 x m'n koffer in en uit te pakken. 

Heb ik er nou daadwerkelijk alles inzitten. Ben ik niks vergeten? 

Nog een ontbijtje met m'n ouders. Een heerlijk zacht gekookt eitje. Precies zoals ik het wil. 

Vers sapje erbij. Man man wat een verwennerij. 

En daar stond Klaas om half 8 voor de deur. 

Die zo aardig was om me in Almere af te zetten zodat ik daar de trein kon pakken. Dank je wel daar nog voor. 😄

Knaken met koffers om ze in de trein te krijgen. Aangezien het maandagochtend was zat de trein overvol. Dus dan maar de koffers bij me. En op de trap zitten. Met een gedachte in m'n achterhoofd dat ik er dan ook makkelijker uit kan stappen. 

Eenmaal op Schiphol aangekomen verliep alles heel soepel. 

Vooraf inchecken heeft zo z'n voordelen. Koffer afgegeven. En deze x onder de 20 kg. 😝 hahahaha vorige ervaring Korea was 30 kg. Beetje overvol. Dus nu netjes aan de kilo's gehouden. 

Volgens mij had Schiphol geld over afgelopen jaren. 

Eindelijk ging de handbagage check eens heel vlot. Super de luxe. 

Eerste stop bij taxfree. Electronica winkel. Een charger gekocht. Want ik wil natuurlijk niet voor verrassingen komen te staan in t vliegtuig. Aangezien ik nog een aantal uren voor de boeg heb wil ik geen 0% zien staan bij mijn batterijbalkjes. 

Second stop. Starbucks. M'n voorlopig laatste goeie koffie. 

Christmas special toffee nut latte was heerlijk. Goeie keus geweest. Maar wel een mega suiker shot. 

München. Eventjes was ik ingedommeld. En met dat ik m'n ogen opendeed zag ik een wit Duitsland. Het zag er geweldig uit. Dit korte vluchtje ging vlekkeloos ben algauw stond ik op Duitse grond. Snel doorgelopen naar de transfer hal. Want ja je weet nooit hoe lang je moet lopen naar de volgende gate. 

Toch nog eventjes een stopcontact opgezocht voor de charger. Aangezien die nog niet helemaal vol is. 

Nog even de benen strekken voordat ik straks nog een ganse tijd opgesloten zit in een Airbus. 

En daar zit je dan tussen Koreanen en een handjevol Duitsers als enige Nederlandse. 

De vlucht begon rustig. Gelukkig nog wel een paar knippies gedaan. Oohhh jaa. Voor ik t vergeet. Het eten in t vliegtuig. Het klonk lekker. Maar dat was t absoluut niet. 😖

Maar ja we kennen allemaal wel het gevoel van turbulentie. Bleeehhhh laatste anderhalf uur schommelen in de lucht voelt niet zo goed. 

En toen was het eindelijk half 11 (Koreaanse tijd) en de landing werd ingezet. 

Gelukkig kwam mijn koffer voor de verandering ook eens gelijk op de band. Dus de uitgang opgezocht. 

Hier werd ik natuurlijk door Se hwan opgevangen. En met de bus naar de dojang. 

Onderweg nog van het uitzicht genoten. Want het is hier heerlijk weer. Zonnetje erbij maar wel koud. 

Eenmaal aangekomen in de dojang werd ik heeeeeeeeel erg hartelijk ontvangen door master ko en zijn vrouw. Die me vervolgens gelijk mee de keuken in roept om haar te helpen een heerlijke lunch op tafel te zetten. 

Koffers uitpakken en installeren. Wat we de rest van de dag gaan doen. Geen idee. Dat wordt nog een verrassing.