maandag 5 januari 2015

Nederland - Zuid Korea

Eindelijk is het dan zover. 
Kwart voor 7 ging de wekker. 
Maar ja. Mij kennende. 5 uur in de ochtend lig ik in m'n hoofd 7 x m'n koffer in en uit te pakken. 
Heb ik er nou daadwerkelijk alles inzitten. Ben ik niks vergeten? 
Nog een ontbijtje met m'n ouders. Een heerlijk zacht gekookt eitje. Precies zoals ik het wil. 
Vers sapje erbij. Man man wat een verwennerij. 
En daar stond Klaas om half 8 voor de deur. 
Die zo aardig was om me in Almere af te zetten zodat ik daar de trein kon pakken. Dank je wel daar nog voor. 😄
Knaken met koffers om ze in de trein te krijgen. Aangezien het maandagochtend was zat de trein overvol. Dus dan maar de koffers bij me. En op de trap zitten. Met een gedachte in m'n achterhoofd dat ik er dan ook makkelijker uit kan stappen. 
Eenmaal op Schiphol aangekomen verliep alles heel soepel. 
Vooraf inchecken heeft zo z'n voordelen. Koffer afgegeven. En deze x onder de 20 kg. 😝 hahahaha vorige ervaring Korea was 30 kg. Beetje overvol. Dus nu netjes aan de kilo's gehouden. 

Volgens mij had Schiphol geld over afgelopen jaren. 
Eindelijk ging de handbagage check eens heel vlot. Super de luxe. 
Eerste stop bij taxfree. Electronica winkel. Een charger gekocht. Want ik wil natuurlijk niet voor verrassingen komen te staan in t vliegtuig. Aangezien ik nog een aantal uren voor de boeg heb wil ik geen 0% zien staan bij mijn batterijbalkjes. 
Second stop. Starbucks. M'n voorlopig laatste goeie koffie. 
Christmas special toffee nut latte was heerlijk. Goeie keus geweest. Maar wel een mega suiker shot. 

München. Eventjes was ik ingedommeld. En met dat ik m'n ogen opendeed zag ik een wit Duitsland. Het zag er geweldig uit. Dit korte vluchtje ging vlekkeloos ben algauw stond ik op Duitse grond. Snel doorgelopen naar de transfer hal. Want ja je weet nooit hoe lang je moet lopen naar de volgende gate. 
Toch nog eventjes een stopcontact opgezocht voor de charger. Aangezien die nog niet helemaal vol is. 
Nog even de benen strekken voordat ik straks nog een ganse tijd opgesloten zit in een Airbus. 

En daar zit je dan tussen Koreanen en een handjevol Duitsers als enige Nederlandse. 
De vlucht begon rustig. Gelukkig nog wel een paar knippies gedaan. Oohhh jaa. Voor ik t vergeet. Het eten in t vliegtuig. Het klonk lekker. Maar dat was t absoluut niet. 😖

Maar ja we kennen allemaal wel het gevoel van turbulentie. Bleeehhhh laatste anderhalf uur schommelen in de lucht voelt niet zo goed. 

En toen was het eindelijk half 11 (Koreaanse tijd) en de landing werd ingezet. 
Gelukkig kwam mijn koffer voor de verandering ook eens gelijk op de band. Dus de uitgang opgezocht. 
Hier werd ik natuurlijk door Se hwan opgevangen. En met de bus naar de dojang. 
Onderweg nog van het uitzicht genoten. Want het is hier heerlijk weer. Zonnetje erbij maar wel koud. 

Eenmaal aangekomen in de dojang werd ik heeeeeeeeel erg hartelijk ontvangen door master ko en zijn vrouw. Die me vervolgens gelijk mee de keuken in roept om haar te helpen een heerlijke lunch op tafel te zetten. 

Koffers uitpakken en installeren. Wat we de rest van de dag gaan doen. Geen idee. Dat wordt nog een verrassing. 

           

Geen opmerkingen:

Een reactie posten